Ons verhaal

Ons verhaal achter Stichting WillsKracht.

Wij zijn Petra & Corne Nieuwkerk, vader en moeder van 3 kinderen, een zoon en twee dochters (tweeling). In 2005 kochten wij onze westernranch. Onze dochters waren toen 9 maanden oud en onze zoon 2,5  Onze ranch Ride by the Sea is gelegen op het mooie Walcheren op nog geen kilometer van het Zeeuwse strand.

In 2017 kreeg ons gezin te maken met een eetstoornis, met alle gevolgen van dien. Onze dochters maakten de overstap van een vertrouwde omgeving van de basisschool naar de middelbare school. Dit zorgde voor opsplitsing van de tweeling, waar de ene goed mee om ging, zagen we de andere steeds meer in zichzelf gekeerd raken.

Daarnaast merkten we dat ze in korte tijd veel gewicht kwijt was geraakt. Hierdoor gingen de alarmbellen bij ons rinkelen en maakten we een afspraak bij de huisarts.

De strijd om haar hiermee naartoe te krijgen was intens, maar zullen we jullie besparen. In eerste instantie was het gewicht dat de huisarts constateerde niet te laag, maar de zorgen bleven. We werden verzocht een week later voor controle terug te komen.

Onze huisarts schrok van de verandering en stuurde ons direct door naar de kinderarts in het ziekenhuis. Zij besloot dat er per direct een opname nodig was, doordat een aantal vitale functies kritieke waarden hadden en haar lichaam in ‘spaarstand’ stond. Ze werd twee weken opgenomen in het ziekenhuis, op dat moment beseften wij eigenlijk pas hoe ernstig de situatie was! Dit was werkelijk een ziekte die de dood tot gevolg kon hebben. Wat er dan door je heen gaat, valt met geen pen te beschrijven. Ineens is je kind doodziek!

Na het ziekenhuis zijn we als gezin op onze geplande vakantie gegaan. Niet beseffend welke impact dit op onze dochter EN het gezin had. De vakantie stond letterlijk in het teken van de eetstoornis.

Thuis gekomen hebben we contact opgenomen met een behandelcentrum, waarna onze dochter in deeltijdbehandeling ging. Binnen de diverse therapieën en daarbij horende protocollen, werden wij als gezin niet of nauwelijks betrokken. Hierdoor moesten we thuis lijdzaam toezien hoe onze dochter zichzelf vernietigde.

Voor ons gevoel werd er ergens aan voorbij gegaan…

Hierna besloten wij de deeltijdbehandeling in de kliniek te stoppen en gingen op zoek naar andere oplossingen en middelen. Door in gesprek te gaan met een gezinstherapeut hebben we op zijn advies het boek  ‘Ouders als bondgenoot’ van James Lock gelezen. Dit gaf ons meer inzicht over de eetstoornis en hoe we hier als ouders mee om konden gaan. Een gelijkwaardig gesprek met de hulpverlener voeren en actief bijdragen aan de behandeling werd hierdoor makkelijker.

 De juiste diëtist voor de fysieke gezondheid, maar vooral de wandelingen meestal met een pony bleken erg effectief te zijn. Hierdoor kwamen er weer gesprekken op gang en kregen wij meer en meer inzicht in wat er om ging in het hoofd van onze dochter. Onze ervaring leerde dat het nemen van kleine stapjes, met een lage drempel, ervoor zorgden dat er geen terugval was. Uiteindelijk hebben we met onze eigen ingeslagen weg, in drie jaar tijd, de eetstoornis weten te overwinnen.

Deze weg bestond uit; IPT (Intensieve Pedagogische Thuishulp) en Paardencoaching. Hierdoor zijn we er achter gekomen dat onze dochter ook een Autistisme Spectrum Stoornis (ASS) heeft, waardoor een behandeling, alleen gericht op de eetstoornis niet voldoende bleek. Nadat zij deze diagnose kreeg vielen ’de puzzelstukjes’ voor haar en voor ons op hun plek. Dankzij de geduldige, begripvolle en daardoor fijne samenwerking met school en IPT-ondersteuning en natuurlijk niet te vergeten haar eigen doorzettingsvermogen, gaat zij weer naar school en eet ze wat ze lekker vindt.❤